Του Κωνσταντίνου Γάτσιου*
Οι πολιτικοί στους οποίους ο ελληνικός λαός αναθέτει τις τύχες του, εκτός από ένα στοιχειώδες ήθος και κάποιες στοιχειώδεις ικανότητες, θα πρέπει να έχουν και κάποια ελάχιστη σοβαρότητα. Είναι τραγικό το γεγονός ότι ως κοινωνία αναθέτουμε, συχνά, τη διακυβέρνηση της χώρας σε άτομα ή σε πολιτικούς φορείς που δεν έχουν την ελάχιστη πολιτική αξιοπρέπεια και την ελάχιστη σοβαρότητα.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή του στην Κρήτη δήλωσε, προφανώς στο πλαίσιο ενός νέου πολιτικού ελιγμού προσέγγισης του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ότι η κυβέρνησή του «παρέλαβε χάος από την κυβέρνηση Σαμαρά», όπως και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009 «παρέλαβε χάος από την κυβέρνηση Καραμανλή»! Ναι, ακριβώς αυτό δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ! Μετά από 13 ολόκληρα χρόνια που όχι μόνο δεν είχε πει τίποτα για την καταστροφική διακυβέρνηση της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία την περίοδο 2004-2009, αλλά ουσιαστικά την υπεράσπιζε, ξαφνικά το 2022, λίγο πριν από το Πάσχα, είδε το φως το αληθινό!
Πρόκειται για τον ίδιο πολιτικό ο οποίος ως πρωθυπουργός δημιούργησε εξεταστική επιτροπή στη Βουλή, όχι για να εξετάσει το πώς η Ελλάδα έφτασε καταχρεωμένη και ουσιαστικά χρεοκοπημένη στις εκλογές του 2009, αλλά για να εξετάσει τι «προδοσία» έγινε από το 2010 και μετά! Πρόκειται για τον ίδιο πολιτικό ο οποίος καλλιέργησε με τον πιο δημαγωγικό τρόπο την καταστροφική για τη χώρα και την κοινωνία μας άποψη ότι δεν έφερε η κρίση το μνημόνιο αλλά ότι το μνημόνιο έφερε την κρίση – οπότε πριν από το 2010 δεν είχε συμβεί και τίποτα κακό. Και για να το εμπεδώσουν όλοι αυτό, έσπευσε, ως αρχηγός του πλειοψηφούντος κόμματος στη Βουλή, να τοποθετήσει στη θέση του πολιτειακού άρχοντα της χώρας ακριβώς εκείνον τον άνθρωπο που συμβόλιζε, με τον πιο θλιβερό τρόπο, την ασυδοσία και τη λεηλασία της οικονομίας που έφερε τη χρεοκοπία. Καλλιεργώντας και υποδαυλίζοντας, την ίδια στιγμή, το πιο βαθύ μίσος για το ΠΑΣΟΚ και τους ανθρώπους του (γερμανοτσολιάδες κ.λπ.), τους οποίους τώρα προσπαθεί να προσεγγίσει και να εναγκαλισθεί με ευτελείς φιλοφρονητικές αναφορές και απίθανους τακτικισμούς.
Και, βέβαια, ούτε τα όσα είπε είναι σωστά και ακριβή. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009 δεν κληρονόμησε κάποιο αφηρημένο «χάος». Κληρονόμησε μία οικονομία υπερχρεωμένη, της οποίας μεγάλο μέρος του χρέους ήταν καλά κρυμμένο μέσα σε ειδικού τύπου στατιστικές που μας έκαναν περίγελο σε όλο τον κόσμο με τον χειρότερο τρόπο. Κληρονόμησε, κυρίως, μία οικονομία που ήξερε να δανείζεται, αλλά που δεν μπορούσε να παράγει για να πληρώσει τις οφειλές της. Κοντολογίς, το ΠΑΣΟΚ το 2009 κληρονόμησε μία χρεοκοπία. Και, φυσικά, η αναφορά του στο 2015 ήταν και αυτή άστοχη και παραπειστική. Είναι μία από τις πολλές προσπάθειες πλαστογράφησης μίας πραγματικότητας που είναι ακόμη νωπή στη μνήμη όλων μας. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παρέλαβε κανένα χάος το 2015 από την απερχόμενη κυβέρνηση Σαμαρά. Είναι, βέβαια, γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς με την αχαλίνωτη δημαγωγία του στα «Ζάππεια», ουσιαστικά εδραίωσε την αληθοφάνεια τα ψευδών του ΣΥΡΙΖΑ και προετοίμασε την τελική άνοδό του στην εξουσία το 2015. Είναι, επίσης, γεγονός ότι η συγκυβέρνηση του 2012-2015 πρωταγωνίστησε σε διάφορα ιλαροτραγικά επεισόδια που είναι καλύτερο να τα ξεχνάμε. Όμως, στην πραγματικότητα και επί της ουσίας, εφαρμόζοντας το πρόγραμμα σταθεροποίησης με αποτελεσματικό τρόπο, η συγκυβέρνηση είχε οδηγήσει στις αρχές του 2015 την ελληνική οικονομία σε ένα σημείο ισορροπίας και οι προοπτικές ήταν πλέον θετικές. Αλλά μετά ήρθαν στην εξουσία η μικρόνοια, η αγραμματοσύνη και, κυρίως, η παράνοια. Η οικονομία και η κοινωνία έφτασαν στο χείλος του γκρεμού εξ αιτίας τους. Και η χώρα ακόμη πληρώνει και θα πληρώνει για πολύ καιρό τις συνέπειες των πράξεων του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του κόμματός του που κυβέρνησαν τη χώρα με δημοψηφίσματα, κωλοτούμπες, κλειστές τράπεζες και αχρείαστα μνημόνια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ για δεκατρία ολόκληρα χρόνια ουσιαστικά στήριζε τα κυβερνητικά πεπραγμένα της περιόδου 2004-2009, αλλά και στηριζόταν από τον συγκεκριμένο χώρο, με τρόπο απροκάλυπτο και εμφανή. Πράγμα που δεν ήταν καθόλου παράξενο γιατί τις δύο πλευρές συνδέει μία εκλεκτική συγγένεια, κάτι σαν τη συντροφικότητα που είχαν οι πειρατές που συναντιόντουσαν στο πέλαγος τα παλιά χρόνια: ακόμη κι αν στόχευαν στην ίδια λεία και αυτό τους έκανε ανταγωνιστές, η κοινή τους αγάπη για τη δήωση και τη λεηλασία ήταν πιο σημαντική και δημιουργούσε βαθύ αίσθημα αλληλεγγύης μεταξύ τους.
Απλά, αυτό που τώρα συμβαίνει είναι ότι μία τέτοια μεγάλη φιλία πρέπει να υποχωρήσει μπροστά στη δεινή δημοσκοπική πραγματικότητα που δείχνει στον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν μπορεί πλέον να επιβιώσει πολιτικά μόνος του και γι’ αυτό πρέπει να δημιουργήσει έναν φανταστικό «προοδευτικό χώρο», για να τοποθετηθεί ο ίδιος εκεί αναζητώντας συμμάχους για να τον στηρίξουν. Έτσι, πολύ εύκολα και χωρίς καμία δυσκολία, χωρίς καν ένα κόμπιασμα, έναν κόμπο στον λαιμό, αυτό που χθες ήταν μαύρο σήμερα γίνεται άσπρο. Οι χθεσινοί εξωνημένοι, οι υπάλληλοι του Σόιμπλε και της Μέρκελ, που έφεραν το ΔΝΤ και σκλάβωσαν την χώρα για να εξυπηρετήσουν τα αφεντικά τους, τώρα πια δεν είναι γερμανόδουλοι! Ποιος είπε τέτοιο πράγμα; Απλά οι άνθρωποι έπεσαν θύμα του «χάους» που κληρονόμησαν από την κυβέρνηση Καραμανλή. Και είναι, βεβαίως, φυσικοί σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ και μπορούν να συγκυβερνήσουν μαζί του γιατί ανήκουν στον «προοδευτικό χώρο»!
Μόνο που αυτό που είναι «προοδευτικός χώρος» για τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι αυτό που είναι «προοδευτικός χώρος» για την υπόλοιπη κοινωνία. Η δημαγωγία, το ψεύδος και η ανευθυνότητα δεν έχουν καμία σχέση με τον πραγματικό προοδευτικό χώρο, με τις αρχές και τις αξίες του. Η έλλειψη αξιοπρέπειας και σοβαρότητας από την πλευρά ενός πολιτικού ανδρός και ενός κομματικού οργανισμού δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ένα φαιδρό και χαριτωμένο φαινόμενο μέσα στη γενική έκπτωση του πολιτικού μας βίου. Η ξεδιαντροπιά να κάνεις σε μία στιγμή το «μαύρο άσπρο», σαν να μη συμβαίνει τίποτε, δεν αποτελεί χαρακτηριστικό μίας δημοκρατικής παιδείας. Δεν είναι καν σημάδι πολιτικής ευφυΐας και δεξιότητας, αλλά το κύριο χαρακτηριστικό της ολοκληρωτικής ιδεολογίας. Πίσω από αυτήν την ελαφρότητα του λόγου και την ολοκληρωτικού τύπου πλήρη σχετικοποίηση κάθε αλήθειας και αντικειμενικής πραγματικότητας, βρίσκονται η ανευθυνότητα, η ασυνειδησία και ο φθόνος που έφεραν τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.
Η κοινωνία οφείλει να μην ξαναδώσει την παραμικρή ευκαιρία σε φορείς ψεύδους και καταστροφής να βρεθούν στην εξουσία. Όποιοι και αν είναι και απ’ όπου και αν προέρχονται.
*Πρώην πρύτανης Οικ.Πανεπιστημίου Αθηνών
