Του Π. Κ. Ιωακειμίδη*
Ευρωβουλευτές από άλλες πολιτικές ομάδες έθεσαν ειδικότερα ζητήματα για τα οποία κατηγορείται η Ελλάδα, απωθήσεις προσφύγων, περιορισμούς στην ελευθεροτυπία.
Η προχθεσινή παρουσία και ομιλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπήρξε μια εύστοχη αλλά και επιβεβλημένη ενέργεια. Μετά την υψηλού συμβολισμού και καθολικής επιδοκιμασίας ομιλία του στο αμερικανικό νομοθετικό σώμα, Κογκρέσο, τον περασμένο Μάιο, ο Πρωθυπουργός έπρεπε να εξισορροπήσει τις όποιες εντυπώσεις με αντίστοιχη περίπου ομιλία του στο ευρωπαϊκό νομοθετικό σώμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αντίθετα απ’ ό,τι φαίνεται να πιστεύουν ορισμένοι, το Ευρωκοινοβούλιο είναι σήμερα ένα πραγματικό, γνήσιο νομοθετικό σώμα, συν-νομοθέτης (με το Συμβούλιο Υπουργών) στο 80% περίπου της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εχει επομένως δύναμη και ασκεί επιρροή. Ως εκ τούτου ο Πρωθυπουργός ορθώς ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση της προέδρου του Οργάνου Ρομπέρτα Μέτσολα. Αλλωστε η πρόεδρος και η πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου είναι της ίδιας πολιτικής οικογένειας με αυτή του Πρωθυπουργού και της ΝΔ – του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ).
Αλλά αντίθετα με την οραματική ομιλία ευρύτερων οριζόντων στο Κογκρέσο για το μέλλον της δημοκρατίας, η ομιλία του Πρωθυπουργού στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν κατά βάση ελληνοκεντρική. Περιεστράφη κυρίως γύρω από τα επιτεύγματα της διακυβέρνησης της ΝΔ, τα προβλήματα και προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα στο νέο γεωπολιτικό περιβάλλον, με την (αναπόφευκτη) καταγγελία της Τουρκίας – του αναθεωρητισμού και της επιθετικότητάς της. Αναφορές αποσπασματικές στην Ευρώπη υπήρξαν, όπως στην ανάγκη για ενίσχυση της αυτονομίας της, την απεξάρτησή της από τους ενεργειακούς πόρους της Ρωσίας, κ.λπ. Δεν υπήρξε όμως από πλευράς Πρωθυπουργού η παρουσίαση ενός συνεκτικού «Ευρωπαϊκού σχεδίου» για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης α λα Μακρόν. Ηταν μια ευκαιρία να εμφανισθεί η Ελλάδα με ένα τέτοιο σχέδιο τώρα που βγαίνει από τις επιτηρήσεις. Χάθηκε.
Για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη η παρουσία του Πρωθυπουργού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτέλεσε μια μοναδική ευκαιρία άμεσης κοινοβουλευτικής αντιπαράθεσης μαζί του. Τέτοια ευκαιρία δεν έχει, ως γνωστόν, στην ελληνική Βουλή καθώς δεν είναι επί του παρόντος μέλος της. Ο Ν. Ανδρουλάκης αξιοποίησε την ευκαιρία. Ανέλαβε ως κύριος ομιλητής της ευρωκοινοβουλευτικής «αντιπολίτευσης» των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D) να απαντήσει στον Πρωθυπουργό. Απάντησε χωρίς οξύτητα και ισχυρή κριτική. Κινήθηκε περισσότερο στα πέντε λεπτά που είχε στη διάθεσή του στην ανάγκη καταπολέμησης των ανισοτήτων στην Ευρώπη (λογικό) και στο προσφιλές του θέμα – την επιβολή embargo πώλησης όπλων στην Τουρκία. Αλλά μετά τις πρόσφατες αποφάσεις στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, την κατάργηση των embargo που λειτουργούσαν Σουηδία (και Φινλανδία), τη δέσμευση Μπάιντεν για πώληση F-16, πόσο ρεαλιστικά εφικτό είναι ένα τέτοιο αίτημα; Ο Πρωθυπουργός αντιδρώντας έδωσε ως απάντηση περίπου τη διατύπωση που χρησιμοποίησε στο Κογκρέσο – «οι χώρες που πωλούν όπλα στην Ανατολική Μεσόγειο να λαμβάνουν υπόψη την κατάσταση εκεί». Αναμένονται οι αντιδράσεις Ερντογάν…
Η τρίλεπτη παρέμβαση του Δημήτρη Παπαδημούλη ήταν μια ολομέτωπη επίθεση στην κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό αλλά, εκτός των άλλων, σε μια ατυχή γι’ αυτόν ημέρα, 5η Ιουλίου, την έβδομη επέτειο από το δημοψήφισμα (2015) που παρ’ ολίγον να οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρώ και ΕΕ ίσως.
Ευρωβουλευτές από άλλες πολιτικές ομάδες έθεσαν ειδικότερα ζητήματα για τα οποία κατηγορείται η Ελλάδα, απωθήσεις προσφύγων, περιορισμούς στην ελευθεροτυπία.
Μια συζήτηση με πολλή Ελλάδα (δικαιολογημένα) αλλά λίγη Ευρώπη (δυστυχώς). Θα είχε ενδιαφέρον π.χ. ο Πρωθυπουργός να τοποθετηθεί στην παρατήρηση Βέμπερ (ΕΛΚ) για την ανάγκη εγκατάλειψης της ομοφωνίας στην ΚΕΠΠΑ. Συμφωνούμε;
*Ο καθηγητής Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι πρώην πρεσβευτής – σύμβουλος του ΥΠΕΞ και μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του ΕΛΙΑΜΕΠ. Tελευταίο του βιβλίο: «Επιτεύγματα και στρατηγικά λάθη της εξωτερικής πολιτικής της Μεταπολίτευσης» (εκδ. Θεμέλιο)
Πηγή: in.gr
