Του Κώστα Στούπα
They sentenced me to 20 years of boredom
For trying to change the system from within
I’m coming now, I’m coming to reward them
First, we take Manhattan, then we take Berlin
Leonard Cohen
Η κυβέρνηση του Μάριο Ντράγκι, η οποία στηριζόταν από ένα ευρύ μέτωπο κομμάτων, κατέρρευσε και κατά τις ενδείξεις η Ιταλία βαδίζει προς πρόωρες εκλογές.
Με βάση τις δημοσκοπήσεις αυτήν την περίοδο μεγαλύτερο κόμμα είναι τα “Αδέρφια της Ιταλίας” το οποίο αυτοαποκαλείται “μετα-φασιστικό”. Τι ακριβώς σημαίνει “μετα-φασιστικό” δεν έχει διευκρινιστεί.
Τα στελέχη και οι οπαδοί τους πάντως δεν φαίνεται να αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τη φασιστική περίοδο του Μπενίτο Μουσολίνι.
Η επικεφαλής του κόμματος Τζώρτζια Μελόνι έχει καταφέρει να συγκινήσει κυρίως αλλά και να οριοθετήσει ιδεολογικά το κόμμα της με το απλοϊκό αλλά ευκρινές σύνθημα: “Είμαι η Γεωργία, είμαι γυναίκα, είμαι μητέρα, είμαι Ιταλίδα, είμαι χριστιανή!”.
Η αιτία της εκτόξευσης των “Αδελφών της Ιταλίας” σε τροχιά εξουσίας δεν είναι άλλη από την περιρρέουσα δυσαρέσκεια που κατατρέχει αυτήν την περίοδο τις δυτικές κοινωνίες.
Μια δυσαρέσκεια η οποία κατά κύριο λόγο φαίνεται να έλκει τις ρίζες της από τη σημασία της φράσης της Καταστασιακής Διεθνούς: “Απορρίπτουμε έναν κόσμο όπου η σιγουριά ότι δεν θα πεθάνουμε από την πείνα έχει σαν αντάλλαγμα τον κίνδυνο να πεθάνουμε από πλήξη…”.
Η χρονική διάρκεια μεταξύ της ανόδου και της πτώσης διάφορων αντισυστημικών “μαϊντανών”, τύπου Πέπε Γκρίλο, Ν. Φάρατζ, Π. Καμμένου κλπ, τα τελευταία χρόνια αποτελεί το αληθές του λόγου της παραπάνω ρήσης.
Κάποιοι ανησυχούν πως το κόμμα της Μελόνι θα επαναφέρει την Ιταλία σε νεοφασιστική ή μουσολινική τροχιά. Τούτο όμως αντικειμενικά μοιάζει πρακτικώς αδύνατο.
Η επέλαση και η επιβολή της εξουσίας του Φασισμού κατά τη δεκαετία του ’30 πραγματοποιήθηκε κυρίως μέσω του μηχανισμού των παραστρατιωτικών ομάδων των “Μελανοχιτώνων”. Σήμερα δεν φαίνεται να υπάρχουν τέτοιοι μηχανισμοί αλλά ούτε οι συνθήκες που τους δημιούργησαν.
Υπάρχουν άνθρωποι π.χ. που ανησυχούν για την πιθανότητα μιας ανεξέλεγκτης εισβολής παράνομων μεταναστών. Επίσης υπάρχουν πολλοί που ανησυχούν πως υπάρχει κάποιο σχέδιο επιβολής της “ατεκνίας” και της ομοφυλοφιλίας.
Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποια συνωμοσία για τίποτα από τα παραπάνω. Υπάρχει απλά μια μεγάλη μερίδα των δυτικών κοινωνιών η οποία προκειμένου να αντεπεξέλθει της “πλήξης” μηχανεύεται διάφορες ακραίες συμπεριφορές κοινωνικές, σεξουαλικές και πολιτικές…
Το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα που διογκώνεται και θα χρειαστεί φροντίδα τις επόμενες δεκαετίες. Χρειάζεται ελεγχόμενη μετανάστευση όσων επιθυμούν να ενσωματωθούν στις δυτικές κοινωνίες και μέτρα αποτροπής για τους ανεπιθύμητους.
Το πιθανότερο είναι πως η Μελόνι με το που θα ανέλθει στην εξουσία θα υποστεί τη φθορά που υπέστη και ο Πέπε Γκρίλο, στην Ιταλία, οι “Τσιπροκαμένοι” στην Ελλάδα, ο Τζόνσον στο Η.Β. κλπ.
Κάποιοι ανησυχούν επίσης πως η πτώση της κυβέρνησης Ντράγκι οφείλεται σε δάκτυλο του Πούτιν. Τούτο ενδέχεται να έχει συμβεί.
Η Ιταλία όμως είναι αρκετά καλά “δεμένη” οικονομικά και πολιτικά στο άρμα της Δύσης προκειμένου να σπάσει το μέτωπο εναντίον της Ρωσίας.
To μέτωπο εναντίον της Ρωσίας μπορεί να το σπάσει μόνο η επάνοδος του ρεύματος Τραμπ στην εξουσία στις ΗΠΑ. Κάτι βέβαια που δεν είναι διόλου απίθανο…
Το πιθανότερο είναι ο δεξιός συνασπισμός να κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ιταλία όπως πιθανό είναι εν μέσω διεθνούς ενεργειακής και οικονομικής κρίσης να “σκάσει” στα χέρια τους μια κρίση χρεοκοπίας, η οποία θα συνταράξει τη γείτονα, το νότο, την Ευρώπη και την υφήλιο…
Καλύτερα στα χέρια των “Αδελφών” παρά του Μάριο Ντράγκι ο οποίος παραμένει ένα πρόσωπο πανευρωπαϊκού βεληνεκούς που ίσως φανεί χρήσιμος στο μέλλον…
Ο κίνδυνος υπάρχει και προέρχεται από την αμφισβήτηση από την Κίνα της δυτικής ισχύος αλλά και την απερισκεψία που συνεπάγεται η επιτυχία και αλαζονεία της Δύσης.
Με την φράση Immoderate greatness (αμετροεπή μεγαλοσύνη) προσδιορίζει ο Ε. Gibbon τη βασική αιτία της παρακμής και πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η άνοδος των λαϊκιστών σαλτιμπάγκων απανταχού στις δημοκρατίες είναι απλώς ένα παροδικό σύμπτωμα της παρακμής, τα αίτια της οποία εδράζονται στην απόλυτη επιτυχία στους περισσότερους τομείς…
Πηγή: capital.gr
