Του Βασίλειου Γρηγ. Παπαδάκη*
Ποτέ άλλοτε στα χρονικά τόσοι πολλοί άνθρωποι δεν εκμεταλλεύτηκαν επί τόσο πολύ χρόνο τον αμφίσημο και πολυώνυμο πολιτικό όρο: Σοσιαλισμός. Όποτε γίνεται η χρήση της λέξεως, ο πολίτης τελεί υπό σύγχυση λόγω της πολιτικής διγλωσσίας και των αντιφατικών μηνυμάτων που εκπέμπει. Στην εξελικτική του πορεία από ένα διαλεκτικό κόμμα κατάντησε το κόμμα των ιδεολογημάτων, υποθετικών συλλογισμών, αυθαίρετων συμπερασμάτων και εξαπάτησης.
Ο Σοσιαλισμός, συντροφισμός λατ. «societas», σαρξ εκ της σαρκός και οστούν εκ των οστών του κομμουνισμού, διαμορφώθηκε, μετά τη βιομηχανική επανάσταση το 18ο αι. στη Μεγάλη Βρετανία, σ΄ ένα οικονομικοκοινωνικό και πολιτικό σύστημα και θεμελιώθηκε από τους Κάρολο Μαρξ (1818-1883) και Φρειδερίκο Ενγκελς (1820-1895). Συνδέθηκε με τη θεωρία του ιστορικού υλισμού, σε αντιδιαστολή με τον ουτοπικό σοσιαλισμό των Γάλλων Σαρλ Φουριέ (1772-1837), και κόμη Σαιν Σιμόν (1760-1825)θεωρητικού της βιομηχανικής ανάπτυξης.
Στην Ελλάδα η πρώτη προσπάθεια να οργανωθεί σε κόμμα πραγματοποιήθηκε το 1912, στη Θεσσαλονίκη από τη Συνδικαλιστική Εργατική Ομοσπονδία «Federation». Την περίοδο, 1918-1958, ο μαρξιστικοδημοκρατικός σοσιαλισμός με τις γνωστές παλινδρομήσεις- μεταλλάξεις, αποκτά διάφορες δυσνόητες ονομασίες. Μετά τη μεταπολίτευση, 1974, ιδρύεται το ΠΑΣΟΚ και τον Οκτώβριο του 1981, σχηματίζεται η πρώτη σοσιαλιστική διακυβέρνηση με τα παραπλανητικά συνθήματα «Ε.Ο.Κ και Ν.Α.Τ.Ο. το ίδιο συνδικάτο», «Τσοβόλα δώστα όλα», τη λεηλασία των δημόσιων ταμείων, τους πρασινοφρουρούς και την καταστροφή του βιομηχανικού ιστού της χώρας. Για τα κόμματα στα αριστερά έδρανα ισχύει η αποστολική παροιμία: «Ωδινεν όρος και έτεκε μυν». (Υπόσχονται πολλά και μεγάλα με μηδενικά αποτελέσματα). Στις εκλογές του 2023, ο λιμοκοντόρος (πολιτικά ενδεής) του ΣΥΡΙΖΑ, φημολογείται ότι θα συνάψει λευκό γάμο με το ΠΑΣΟΚ-κινάλ, ως έπραξε το 2015, με το ακροδεξιό κόμμα των ΑΝΕΛ.
Το Κ.Κ.Ε., απολίθωμα του παρελθόντος και του κομμουνιστικού χιλιασμού, είναι ανίκανο ν΄ αφουγκραστεί και να αξιολογήσει τα μηνύματα και τις προκλήσεις των καιρών. Παραδέρνει σ΄ έναν όλο και περισσότερο νοθευμένο μαρξιστικό σοσιαλισμό. Ομοιάζει με τον περιπλανώμενο Ιουδαίο καταδικασμένο, σύμφωνα με το μεσαιωνικό θρύλο, σε διαρκή περιπλάνηση και σταδιακή φθορά, από το 11% στο 5%.
Η παραπλανητική πολυωνυμία του Σοσιαλισμού είναι ένας πρόσθετος λόγος της συρρικνώσεως του ΠΑΣΟΚ από το 47% στο 8-10%.
Ακολουθούν οι 11 ονομασίες του Σοσιαλιστικού Δόγματος: ευρωσοσιαλισμός, επαναστατικός σοσιαλισμός, χριστιανικός σοσιαλισμός, εθνικός σοσιαλισμός, σοσιαλδημοκρατικός, κρυπτοκαπιταλιστικός, κομμουνιστικός σοσιαλισμός, αριστοκρατικός σοσιαλισμός του Πλάτωνος, επιστημονικός σοσιαλισμός, μαρξιστικός σοσιαλισμός (η κοσμοθεωρία του κομμουνισμού, αρχή της κοινοκτημοσύνης), και τέλος το ΠΑΣΟΚ – κιναλ ή όπως έλεγε ο ιδρυτής του «μεσογειακός ευρωπαϊκός σοσιαλισμός»
Στις επικείμενες εκλογές οι Ελληνίδες και Έλληνες με γνώμονα μόνο το κοινό συμφέρον έχουν καθήκον να εκλέξουν τους κράτιστους κι’ όχι τους χείριστους.
*Επίτιμο μέλος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων
