Του Νίκου Αναγνωστάτου
«Ως δ’ ούτ’ ερυθριάν οίδεν ούτε δεδιέναι, τα πρώτα πάσης της αναιδείας έχει». Τουτέστιν ο Διφίλος: «Όποιος δεν ξέρει τι θα πει ντροπή και σέβας, μπορεί βραβείο της αδιαντροπιάς να πάρει». Το βραβείο αυτό δικαιούται ο βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ Παύλος Πολάκης, διότι ξεπέρασε κάθε όριο. Ξεπέρασε όριο ορθού και σοβαρού λόγου, κάθε όριο σωστής παιδείας και σεβασμού προς κάθε άλλον απέναντί του. Το υβρεολόγιο και η αναισχυντία κυλάν εν αφθονία στο αίμα του, και το εκφράζει και το εκδηλώνει σε κάθε ευκαιρία πλουσιοπάροχα. Μπορεί κανείς να υποθέσει ότι η σωματική του ρώμη, σε συνδυασμό με την ενθάρρυνση, αν όχι την προτροπή των υπεράνω αυτού, έχει μετατραπεί σε αλαζονεία μέχρις πλήρους αναίδειας.
Ενδέχεται οι έννοιες αυτές να έχουν ενσωματωθεί στη σκέψη του ως τόλμη και παληκαριά. Τα στοιχεία αυτά της αναίδειας και αναισχυντίας του κ.Πολάκη, κατά πάσα βεβαιότητα, θεωρήθηκαν χρήσιμα από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και τον είχαν εξαπολύσει αχαλίνωτο στην πολιτική παλαίστρα, με την προσδοκία να συντρίβει τους αντιπάλους, ή «να βάλει τρία μέτρα κάτω από τη γη», αν χρησιμοποιούσε τη δύναμή του. Αυτό επιβεβαιώνεται από τη μακρόχρονη αυτού του τρόπου τακτική του, η οποία ουδέποτε αναχαιτίστηκε από τη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αντιθέτως, όλο και περισσότερο ωθείτο στην συνεχώς αυξανόμενη αναίτια επιθετική τακτική του.
Τούτο μαρτυρεί αβίαστα, ότι ο κ.Πολάκης ήταν ενήμερος της βαθύτερης πολιτικής και επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώξεις οι οποίες δεν ήταν φιλολαϊκές ή ακόμη και θεμιτές, αναγκαίες όμως για την κατάληψη της εξουσίας σε πρώτο στάδιο και τη διαιώνισής της στη συνέχεια, μια και τους ήταν γνωστό, ότι οι επιδιώξεις αυτές ξεπερνούσαν ακόμη και τη νομιμότητα, αλλά προπάντων τη δημοκρατική διαδικασία. Η επιδίωξη αυτή είναι συνυφασμένη με την ιδεολογία τους, για να μην πούμε με την Ιδεοληψία τους, αφού οι πρακτικές αυτές του περασμένου αιώνα, απέτυχαν παταγωδώς, όπου εφαρμόστηκαν.
Απλά λοιπόν, ο ασυγκράτητος Πολάκης, παρουσίασε τις σκέψεις αυτές του ΣΥΡΙΖΑ, με το δικό του προωθημένο και αποκαλυπτικό τρόπο, τις μύχιες σκέψεις του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες όμως, κατά την στρατηγική τους, δεν αποκαλύπτονται ποτέ, αλλά μεθοδεύονται και εκτελούνται την κατάλληλη στιγμή με το κατάλληλο τρόπο αιφνιδιαστικά.
Απλά λοιπόν ο κ.Πολάκης αποδείχθηκε μαρτυριάρης των απώτερων σκέψεων και προγραμματισμών του ΣΥΡΙΖΑ, εν πλήρη αφελεία του ασφαλώς, παράκαιρα και άκομψα, εκθέτοντας έτσι την ηγεσία του και ολόκληρο τον ΣΥΡΙΖΑ, προκαλώντας καίριο πολιτικό πλήγμα και δη σε προεκλογική περίοδο. Φυσικό λοιπόν είναι να τιμωρηθεί για αυτή του την «ομολογία» ότι «θα γίνουν όλα αλλιώς στην άλλη φορά». Πολακισμός, όπως ο αείποτε Αυριανισμός, έννοιες ταυτόσημες, αλλά πάντοτε χρήσιμες
Ο ΑΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ κ.ΠΟΛΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΘΕΛΑ ΤΟΥ, ΕΓΚΑΙΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΕΦΙΑΛΤΙΚΌ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΜΕ ΚΑΤΆΛΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΝΑ ΚΑΤΑΛΆΒΕΙ ΑΙΩΝΙΩΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ ΝΑ ΕΦΑΡΜΩΣΕΙ ΚΟΚΚΙΝΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ!!!
Με νομιμοφανή όμως τρόπο! ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΊΤΕ!
Η προσπάθεια αυτή, επιχειρήθηκε την προηγούμενη φορά που ήταν στην κυβέρνηση, όπως έχω αναπτύξει με το άρθρο μου της 18/11/2019 με τίτλο «Η νοσούσα κοινωνική και πολιτική κατάσταση της χώρας», και θεωρώ επίκαιρο να αναφέρω τα επτά κατά αξιολογική σειρά στάδια αυτής της επιδίωξης, με «πέμπτο» τον λόγο καταδίκης του κ.Παππά, και «έκτο», τον λόγο που ευαγγελίζεται ο κ. Πολάκης με τη σχολή Δικαστών:
«Πρώτο: Να εξασφαλίσει την εύνοια όλων όσων έχουν την δύναμη να σε ρίξουν και αντιθέτως να σε θεωρούν δικό τους άνθρωπο για να σε στηρίζουν πάντα. Αποφάσισε να ικανοποιεί λοιπόν όλα τα χατίρια και αιτήματα των Αμερικανών και Γερμανών κυρίως, αλλά και όποιων άλλων θα μπορούσαν να τον στηρίξουν.
Δεύτερο: Να εξασφαλίσει την στήριξη των Ρότσιλντ, που κυβερνά οικονομικά τον κόσμο όλον. Έτσι έγινε το μυστικό ταξίδι στο Παρίσι και έκλεισε μια «συμφέρουσα» συμφωνία.
Τρίτο: Τοποθέτηση δικών τους έμπιστων ανθρώπων στις καίριες θέσεις του κράτους, οι οποίοι ακόμη και τώρα συνεχίζουν να απολαμβάνουν τις θέσεις τους.
Τέταρτο: Παροχή τακτικά επιδόματα και να ικανοποιεί αιτήματα πολιτών και επιστρατεύοντας κάθε μορφής και αξίας λαϊκισμό, εκφράζοντας έτσι το ενδιαφέρον του για τον λαό.
Πέμπτο: Να ελέγξει κατά το δυνατό τα ΜΜΕ ως διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Θυμόμαστε τις προσπάθειες με αφορμή την αδειοδότηση των καναλιών, περιορισμό του αριθμού των καναλιών και σε ποιους θα δοθεί άδεια και συγχρόνως να υπάρξουν προσκείμενες εφημερίδες.
Έκτο: Η Δικαιοσύνη, σημαντικός παράγων, αλλά λόγω της θεσμικής της ανεξαρτησίας, να διάκειται φιλικά μέσω της διαδικασίας επιλογής από την κυβέρνηση μελών του Αρείου Πάγου.
Έβδομο: Αποδυνάμωση μέχρι αχρήστευσης των επιφανέστερων στελεχών των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Η υπόθεση Novartis τα λέει όλα. Τα κορυφαία αυτά στελέχη της αντιπολίτευσης να είναι υπόδικα μέχρι τις εκλογές και μετά ας αθωωθούν.
Έτσι κλείνει το παζλ εξασφάλισης της εξουσίας με δημοκρατικό τρόπο και κανείς δεν θα μπορεί να αμφισβητήσει πλέον την αέναη διακυβέρνηση.
Τέλειο σχέδιο; Τέλειο αλλά εφιαλτικό και κατ’ ευτυχή συγκυρία, με την ευγενική συμβολή λαθών του Ρασπούτιν και άλλων κυβερνητικών στελεχών, απέτυχε!»
Συμβολή καθοριστική ήταν η παραίτηση που προέβαλε ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος και η ψήφιση του 3ου Μνημονίου από τη Ν.Δ.
Όλα πλέον είναι ξεκάθαρα και ο ελληνικός λαός ας επιλέξει ό,τι κρίνει σωστό!!
