Του Κώστα Πάντζιου
Όπως τονίζεται από πολλές πλευρές, το πολιτικό ενδιαφέρον στην Ελλάδα, μετά την 25η Ιουνίου, έχει μετατοπιστεί από την κυβέρνηση και το κυβερνόν κόμμα, στην αντιπολίτευση. Ιδίως στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που παράγει πλέον κάθε εβδομάδα πολιτικά γεγονότα. Το ένα ήταν η βαριά ήττα στις εκλογές, το δεύτερο η παραίτηση του Προέδρου8 του κόμματος κ. Αλ. Τσίπρα και το τρίτο είναι η εκλογή νέας ηγεσίας, μέσα από τις προβλεπόμενες από το Καταστατικό δημοκρατικές διαδικασίες. Και σαν να μην έφθαναν αυτά, προστίθεται τις τελευταίες ημέρες και η πληροφορία – εκτίμηση, σύμφωνα με την οποία ο κ. Αλ. Τσίπρας προτίθεται να επιστρέψει σύντομα στην πολιτική δράση, με την ίδρυση νέου κόμματος, με στόχο και φιλοδοξία το κόμμα αυτό να καλύψει ολόκληρο τον κεντροαριστερό πολιτικό χώρο, είτε είναι ήδη κομματικά συγκροτημένος, είτε όχι!!!
Όσοι πολιτικοί παρατηρητές δεν σπεύδουν αμέσως να απορρίψουν μία τέτοια εκδοχή, εστιάζουν την προσοχή τους σε κάποια… παράξενα πράγματα. Πρώτον, γιατί ένας πολιτικός 49 ετών, δηλαδή ο κ. Τσίπρας, έσπευσε να παραιτηθεί μετά την ήττα της 25ης Ιουνίου, αφού μπορεί να υπήρχε στο κόμμα του γκρίνια, αλλά αμφισβήτηση της αρχηγικής του υπόστασης καμία. Δεύτερον, έχει περάσει μόνο μία εβδομάδα από την παραίτησή του και στην πολιτική πιάτσα βρίσκουν το φως της δημοσιότητας δημοσκοπήσεις του εξής τύπου: Η μία αναφέρει ότι ο κ. Τσίπρας δεν έπρεπε να παραιτηθεί και οφείλει να επανέλθει στην ηγεσία του κόμματος (ποσοστό 80%). Αυτή αφορά στους πολίτες που στις τελευταίες εκλογές ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Η δεύτερη αφορά σε όλους τους πολίτες γενικά, οι οποίοι αποφαίνονται σε ποσοστό πάνω από 70% ότι ο πρώην Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα πρέπει να επιστρέψει σύντομα στην πολιτική σκηνή. Τρίτον, πάλι τις τελευταίες ημέρες, υπάρχει κάποια απροθυμία πρωτοκλασάτων στελεχών του κόμματος αυτού να υποβάλλουν υποψηφιότητα για την προεδρία. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως η «ομπρέλα» φαίνεται ότι καταλήγει στο να μην υποδείξει υποψήφιο από τις τάξεις της, χάνοντας έτσι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να κυριαρχήσει στο κόμμα η δική της πλατφόρμα, ιδεολογική και πολιτική. Τέταρτον, δεν στάθηκε δυνατόν να υπάρξει συμφωνία, να δώσει τη μάχη του κόμματος στη Βουλή κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, για ένα στέλεχος πρώτης γραμμής, με την έννοια της ευρείας αναγνωρισιμότητας.
Εν όψει όλων αυτών των παράδοξων, βρίσκονται και οι πονηροί που επισημαίνουν στο παρασκήνιο την εκδοχή να υπάρχει πρόθεση να μείνει η υπόθεση της νέας ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε χαμηλούς τόνους, καθώς και σε μεταβατικό στάδιο, έτσι ώστε όταν ο κ. Τσίπρας εξαγγείλει το νέο κόμμα, να είναι ευχερέστερη η προσχώρησή του στον νέο, ευρύτερο πολιτικά, κομματικό φορέα.
Και υπάρχουν και άλλοι πολιτικοί παρατηρητές, οι οποίοι επισημαίνουν το σημαντικό, κατά τη γνώμη μας, γεγονός, πως οι εκλογές της 21ης Μαΐου και της 25ης Ιουνίου δεν έλυσαν, αλλά απλώς «μπάλωσαν» το πρόβλημα του μεσαίου πολιτικού χώρου, του Κέντρου δηλαδή, ένα «μπάλωμα» που έγινε… βοηθούσης σίγουρα και της απλής αναλογικής, σε συνδυασμό με την έξυπνη στρατηγική του κ. Κυρ. Μητσοτάκη, να πείσει το εκλογικό σώμα, πως εκείνος έχει σταθερή και σίγουρη πρόταση διακυβέρνησης της χώρας, όταν ο αντίπαλός του έδινε την εντύπωση ότι απλώς περιμένει να κυβερνήσει, με βάση την λογική του… ώριμου φρούτου. Αυτή όμως η «λογική» φάνηκε να μη λειτουργεί από την πρώτη εκλογή, η δε τακτική της διελκυστίνδας των δύο κομμάτων της Κεντροαριστεράς, να χτυπήσουν την θέση του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πρόσθεσε στο δράμα της ήττας τους, έναντι του κοινού αντιπάλου, και μία νότα… πολιτικής φαρσοκωμωδίας.
Επομένως, κατά τους μήνες που έρχονται, μαζί με το ενδιαφέρον για το τι θα γίνει στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και το τι θα κάνει ο πρώην Πρόεδρός του, θα υπάρξει και το πρόσθετο πολιτικό ενδιαφέρον, για το ποια θα είναι η τελική «διευθέ-τηση», καθώς και η οριστική ανακατανομή της ισχύος των δύο κομμάτων του χώρου –και όχι μόνον.
Πάντως, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, υπάρχουν και οι αθεράπευτοι «σεναριολόγοι», που προβλέπουν ότι ο νέος κομματικός φορέας που προα-ναφέραμε, έχει βάλει και… χρονοδιάγραμμα, σύμφωνα με το οποίο η «ενωμένη κεντροαριστερή παράταξη» θα επιδιώξει την πρωτιά στις Ευρω-εκλογές του Ιουλίου του 2024!!!
