Του Πάνου Ευαγγελόπουλου*
Τους πείραξε ο εκλογικός θρίαμβος του Αναρχοκαπιταλιστή Μιλέι.
Δεν τους ενόχλησε όμως ποτέ, ότι επί δεκαετίες, στην πραγματικότητα επί εβδομήντα χρόνια, μια πάμπλουτη χώρα όπως η Αργεντινή, κατάντησε μια πάμφτωχη χώρα, από την συνδυαστική εφαρμογή ενός χύδην Κεϋνσιανισμού, του Σοσιαλιστικού Περονισμού, ένα πραγματικά ιστορικό έκτρωμα, μιας εναλλακτικής έκφανσης του δικού μας Παπανδρεϊκού Σοσιαλισμού της δεκαετίας του ογδόντα, του δόγματος διορίζουμε τους πάντες στο δημόσιο και εκτοξεύουμε τις δημόσιες δαπάνες στο διάστημα, δανειζόμενοι όσα περισσότερα μπορούμε, από όπου βρούμε.
Όχι ότι σήμερα στην Πατρίδα μας είναι καλύτερα, διότι οι δημόσιες δομές αυξάνουν συνεχώς, με πλήθος νέων οργανισμών και επιτροπών και άλλες ευρηματικότατες και δαπανηρότατες γραφειοκρατικές επινοήσεις, ενώ οι επιδοτήσεις και τα επιδόματα, για μια ακόμη φορά στην ιστορία της Πατρίδας μας, γίνονται οι Εθνικοί μας Πρωταθλητές και ο Νέος Κρατισμός που εφαρμόζει, η κατά τα άλλα Φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θριαμβεύει!!!
Ο Χιλιανός Άξελ Κάιζερ, που διαβάζω πάντα, όσο πιο τακτικά μπορώ, τα γράφει εξαιρετικά, και αποτυπώνει τα βήματα του κινήματος της Ελεύθερης Αγοράς στη Λατινική Αμερική που με τόσον άγριο τρόπο εξουθενώθηκε από κάθε είδος κολλεκτιβισμού.
Axel Kaiser
I first met Javier Milei in Buenos Aires back in 2016 through a common friend who, like us, was part of Latin America’s free market movement.
The Roar of the Argentinian Lion – by Axel Kaiser (discoursemagazine.com)
*Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικής Ανάλυσης των Θεσμών – Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας – Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
