Σύνταγμα 1975… Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη

242

Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη

Ι. Προ πενήντα ετών ο πρώτος κοινοβουλευτικός Υπουργός Δικαιοσύνης, Κωνστ. Στεφανάκης, το υπεστήριζε στη Βουλή.

Είχε φυσιογνωμία εμπνευσμένη από την πολιτική δράση του De Gaulle. Την είχε ενστερνισθεί ο Καραμανλής κατά την ενδεκαετή παραμονή του στη Γαλλία.

ΙΙ. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε δικαίωμα διάλυσης της Βουλής εάν διαπίστωνε δυσαρμονία προς αυτήν της κοινής γνώμης (!!!).

Ακόμη ο Πρόεδρος εξέδιδε και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου (!!!).

●●● Ήταν πραγματικός Άρχων.

Η φυσιογνωμία αυτή υπέκυψε στον βωμό του κομματισμού.

ΙΙΙ. Ο Καραμανλής εξηγεί στο Αρχείον του (12, 460) …«…με τον πρωθυπουργό Α. Παπανδρέου συναντηθήκαμε στις 21.12.1984 και 16.1.1985…»… …«..Για την προεδρική εκλογή αυτός (Αν. Παπανδρέου) μου έκανε έκκληση να δεχθώ την επανεκλογή μου…»…

Και συνεχίζει ο Καραμανλής …«…μου έστειλε το απόγευμα της 8ης Μαρτίου τον κ. Κουτσόγιωργα (-) για να μ’ ενημερώσει για την οριστική του απόφαση να υποστηρίξει την υποψηφιότητά μου…»….

●●● Όμως -μόλις- την επομένη ο Α. Παπανδρέου υπό την πίεση των κ ο μ μ α τ ι κ ώ ν αιφνιδίως, πρότεινε τον Χρ. Σαρτζετάκη. Είχε ήδη -φαίνεται- αρνηθεί ο Όθων Κυριακός.

Ταυτοχρόνως, ο Α. Παπανδρέου, διακήρυξε και ανάγκη αναθεώρησης του Συντάγματος.

●●● Επιλέγει ο Καραμανλής …«…η αναθεώρηση του Συντάγματος (-) ήταν πρόσχημα (-) ο ίδιος με διαβεβαίωσε (-) ότι θεωρεί το Σύνταγμα (του 1975) (-) το κ α λ λ ί τ ε ρ ο που είχαμε ποτέ στην Ελλάδα (-) επί δέκα χρόνια δεν έθεσε το Πασόκ θέμα αναθεωρήσεως του (-) σε πρόσφατη συνέντευξη στα «Νέα» εδήλωνε κατηγορηματικά ότι για το Πασόκ δεν υπάρχει θέμα αναθεωρήσεως του Συντάγματος…»….(!!!).

IV. Η Παπανδρεϊκή ασυνέπεια βάρυνε την χώρα με πάγια ανωμαλία. Αποστέρησε τον Πρόεδρο εξουσιών. Τον κατέστησε σκιώδη.

●●● Ό μ ω ςστην τούρλα του Σαββάτου η ανασύνταξη της διάταξης εκλογής του παραβλέφθηκε. Έτσι, λοιπόν, και ο σκιώδης Πρόεδρος, επί σειρά ετών, εξελέγετο με αυξημένη πλειοψηφία της Βουλής. Άλλως διεξήγοντο εκλογές (!!!).

Συμπέρασμα: προσετέθη στον δημόσιο βίο, επί χρόνια, ένα επί πλέον στοιχείο κομματικού εκβιασμού.

●●●● Ανάλογο δεν υπήρξε π ο υ θ ε ν ά στον κόσμο (!!!).