Φθινόπωρο με εκκρεμότητες… Του Κώστα Πάντζιου

177

Του Κώστα Πάντζιου

Μεσούντος του Σεπτεμβρίου, μία νέα λέξη έχει αρχίσει να κυριαρχεί στις πολιτικές αναλύσεις που αφορούν στην πολύπαθη Αριστερά. Πρόκειται για τη λέξη «κανονικότητα». Κάτι τέτοιο ανέφερε και η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κ. Όλγα Γεροβασίλη. Κάποιοι προσπαθούν να διερευνήσουν τι σημαίνει κανονικότητα σ’ αυτόν τον πολιτικό χώρο, χωρίς επιτυχία. Όμως, κάποιοι σημειώνουν επιτυχία στις αναλύσεις τους, για το τι σημαίνει κανονικότητα σ’ αυτόν το χώρο, σε κομματικό επίπεδο. Πράγματι, υπάρχει… πρόοδος. Π.χ. οι δύο πολιτικοί που πρωταγωνίστησαν στην «ανορθόδοξη» προώθηση του κ. Στ. Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, πριν από έναν χρόνο περίπου, εδώ και ένα μήνα πρωταγωνίστησαν στην αποκαθήλωσή του, όπως λέγεται, πάντα… με δημοκρατικές διαδικασίες!!! Πρόκειται για τους βουλευτές κ.κ. Π. Πολάκη και Ν. Παππά. Νάτη η πρώτη ώθηση της υπόθεσης προς την κανονικότητα.

Η δεύτερη είναι η παγίωση της κατάστασης, σύμφωνα με την οποία ο κ. Στ. Κασσελάκης δεν μπορεί να είναι πλέον στο γραφείο του στην Κουμουν-δούρου, παρά το γεγονός πως προσπάθησε, αφού η Κ.Ε. του κόμματος και η Πολιτική Γραμματεία, με δημοκρατικές διαδικασίες τον κατέστησε απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Η κανονικότητα προχωρεί, λοιπόν, κομματικά, αλλά θα δούμε τι θα γίνει πολιτικά. Πάντως, ο πρώην Πρόεδρος του κόμματος, προερχόμενος από μία χώρα με άλλα πολιτικά ήθη, σκέφθηκε να εμπλέξει το κόμμα σε δικαστικές περιπέτειες. Όμως, αν ρωτούσε έναν οποιονδήποτε νομικό επιστήμονα, θα του είχε πει πως στην Ελλάδα δεν ποινικοποιούνται οι αποφάσεις των νόμιμα εκλεγμένων οργάνων ενός κόμματος, διότι έτσι προβλέπουν το Σύνταγμα και οι Νόμοι. Εκτός αν με στοιχεία αποδειχθεί ότι κατά τη διάρκεια μιας διαδι-κασίας, δεν τηρήθηκαν οι Νόμοι και υπήρξε διαβλητή πολιτική πράξη από κάποιους.

Πάμε τώρα στην «κανονικότητα» σε πολιτικό επίπεδο. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, πιστοποιείται ότι αυτή θα έχει ολοκληρωθεί με το τέλος του τρέχοντος φθινοπώρου. Γιατί; Διότι στην εκλογή, πιστεύεται, για νέο Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ο κ. Κασσελάκης θα είναι υποψήφιος, για δύο λόγους. Πρώτον, για να μη χαθεί από τα φώτα της δημοσιότητας και δεύτερον, λέγεται, πως όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα της εκλογής, ο πρώην Πρόεδρος του κόμματος αυτού θα έχει επιτύχει αυτό που σχεδιάζει ήδη προ πολλού: Να βρεθεί με ένα δικό του κόμμα. Αν εκλεγεί, λέγεται, θα υπάρξει μία νέα διάσπαση, που στην ουσία δεν θα είναι διάσπαση του κόμματος και ο κ. Κασσελάκης θα θεωρήσει πως το ποσοστό που πήρε κατά την εκλογή, πάλι είναι δικό του, άρα θα μετονομάσει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε Δημοκρατικό Κόμμα Ελλάδας και μ’ αυτό θα πάει στις εθνικές εκλογές. Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και αν χάσει την εκλογή. Έτσι και αλλιώς, εκτιμάται, ότι θα είναι Πρόεδρος ενός νέου κόμματος, στα μέτρα του, κάτι που οι πολιτικοί αναλυτές το τοποθετούν στο 5% – 7% του εκλογικού σώματος. Υπάρχουν, όμως, και αιώνιοι απαισιόδοξοι, οι οποίοι προβλέπουν πως κάπου και αυτή η όχι και άσχημη προοπτική για τον κ. Στ. Κασσελάκη, θα σκοντάψει, διότι όπως παρατηρούν, ο πρώην Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει μία εκπληκτι-κή ικανότητα να υπονομεύει αυτό με το οποίο καταπιάνεται, περιλαμβανομέ-νου και αυτού του ιδίου!!!

Ερώτημα: Είναι εφικτή η πέραν της κανονικότητας και η ανασυγκρότηση του πολιτικού χώρου της Κεντροαριστεράς; Είναι εφικτή, υποστηρίζουν κάποιοι, μόνο με την πρωτοβουλία του κ. Αλέξη Τσίπρα για συνένωση αυτού του χώρου, με την ίδρυση νέου κόμματος. Με ποια «πρώτη ύλη» θα γίνει το νέο πλειοψηφικό ρεύμα, ρωτούν. Και απαντούν οι ίδιοι: Με τη συγκροτημένη ήδη κοινωνική πλειοψηφία απέναντι στην αποτυχημένη κυβέρνηση της Ν.Δ., η οποία εκλογικά αποτελεί μία τεράστια πηγή αρνητικής ψήφου, που θα κατευθυνθεί στο μεγάλο της ποσοστό προς τα κόμματα του χώρου. Το ένα θα είναι η «Μεγάλη Κεντροαριστερά» του κ. Αλέξη Τσίπρα και το άλλο θα είναι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, με τη νέα του ηγεσία.