Του Αντώνη Βενέτη
Η Καθημερινή 15 Feb 2025
Κύριε διευθυντά
Στο ούτως ειπείν «διάγγελμά» του, προ εβδομάδων, ο κ. Κώστας Τασούλας δήλωσε ότι αποδέχεται την πρόταση του πρωθυπουργού να είναι υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επικαλούμενος και τους στίχους του Καβάφη, από το αριστουργηματικό ποίημά του «Απολείπειν ο θεός Αντώνιον», «σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος».
Επιστολογράφος της «Κ» συνέδεσε την επίκληση αυτή του κ. Τασούλα με το γενικότερο πνεύμα που διακρίνει το παραπάνω αναφερόμενο ποίημα του μέγιστου ποιητή της νεότερης Ελλάδος, το οποίο δεν φαίνεται να ταιριάζει με το γεγονός της εκλογής του κ. Τασούλα στην Προεδρία. Θα παρατηρούσα, όμως, στην προσεκτική και μετρημένη δήλωσή του, ο κ. Τασούλας, δεινός Καβαφιστής, δεν επεκαλέσθη εν συνόλω το ως άνω ποίημα, αλλά, κατά βάση, δύο λέξεις απ’ αυτό, «έτοιμος» και «θαρραλέος», υπονοών προφανώς ότι με τη μακρόχρονη πολιτική του εμπειρία είναι έτοιμος να αναλάβει τις ευθύνες που απορρέουν από το ύπατο πολιτειακό αξίωμα και αποφασισμένος να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του με επάρκεια. Και μια κι ο λόγος για τον Καβάφη, θα αναφερθώ λίαν συνοπτικά σε ένα περιστατικό της λεπτής ειρωνείας που τον διέκρινε.
Ενας, στην εποχή του, μέτριος Αθηναίος ποιητής, ολότελα ξεχασμένος πια, ο Σωτήρης Σκίπης, επεσκέπτετο τακτικά την Αλεξάνδρεια κι έδινε διαλέξεις. Ετσι μία απ’ αυτές τις φορές, είπε ο Καβάφης στους φίλους του – παιδιά, τα μάθατε; Ο Σκιπίων ενέσκηψε! Το ίδιο βράδυ, το τσουχτερό πείραγμα διαδόθηκε στους λογοτεχνικούς κύκλους της Αλεξάνδρειας…
