ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ… Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Η ρήση του Βλαδίμηρου Λένιν για τους αστούς υποστηρικτές η απολογητές των κομμουνιστών σαν “χρήσιμους ηλίθιους”, έρχετσι συχνά στο μυαλό μου όποτε ακούω σχόλια θετικά για τους παράνομους μουσουλμάνους μετανάστες η επικριτικά για όσους ζητούν έλεγχο των συνόρων κι επαναπατρισμό όσων παράνομα τα διασχίζουν. Είναι ακατανόητο πως χιλιάδες άνθρωποι δείχνουν αδιάφοροι για την εισβολή στη χώρα εκατοντάδων κάθε φορά απρόσκλητων επισκεπτών και για την εμμονή τους να αρνοϋνται τις νόμιμες διαδικασίες εισόδου και να επιμένουν στην παραβίαση των συνόρων.

Και γι’ αυτούς σίγουρα υπάρχουν δικαιολογίες. Είτε η υποταγή σε κάποια θρησκευτικά κελεύσματα μετακίνησης – μετοίκησης σε χριστιανικές χώρες είτε η ανάγκη εξασφάλισης κάποιας ανετότερης ζωής. Εκει που στερεύει η λογική και χάνεται κάθε δικσιολογία είναι η υποστήριξή τους από απλούς πολίτες των χωρών προς τις οποίες στρέφεται αυτή η μαζική μετοίκηση! Συνήθως οι πολίτες αυτοί κυριεύονται απο ενα παράλογο μίσος προς την Δύση. Αυτοί που είναι θύματα της λεγόμενης κουλτούρας της αφύπνισης (woke culture) επιμένουν σε μια ακύρωση της ιστορίας, και σε μια πίστη πως η ιστορία που ξέρουμε είναι οικοδομημένη απο αντιλήψεις της λευκής φυλής που εχει διαστρεβλώσει τα πάντα! Πολλοί μάλιστα απο αυτούς είναι θεωρητικά φιλελεύθεροι που υπεραμύνονται των ατομικών δικαιωμάτων. Αρα και οι μετανάστες οφείλουν να έχουν τέτοια δικαιώματα που ουδείς δεν μπορεί να τους τα στερήσει. Ολοι αυτοί όμως παραγνωρίζουν κάποιες αρχές και αξίες που έχουν δώσει νόημα σε αυτό που λέμε δυτικό πολιτισμό. Για να υπάρχει φιλελεύθερη κοινωνία οφείλουν όλοι να σέβονται τον νόμο και να υπάρχουν αξίες ατομικών δικαιωμάτων αποδεκτές απο όλους. Οταν οι νεοεισερχόμενοι περιφρονούν ακριβώς τις αξίες αυτές (λχ σεβασμός δικαιωμάτων γυναικών, περιφρόνηση νόμου και υποταγή στην Σαρία, επίκληση του Ισλάμ για πολιτική και κοινωνική ζωή, κλπ) πως μπορούν να τις απαιτούν μόνο για κάποιες δικές τους έκνομες ενέργειες;

Υπάρχουν όμως και οι αντιλήψεις της Αριστεράς. Που στο όνομα της αντίθεσης προς τις αξίες της Δύσης υπεραμύνεται κάθε κίνησης υποστήριξης των μουσουλμάνων μεταναστών. Και που στηρίζει απόλυτα την άποψη του Λένιν περί “χρήσιμων ηλίθιων”. Πως είναι δυνατόν πολίτες που πιστεύουν στην Αριστερά να υπεραμύνονται υποτιθέμενων δικαιωμάτων μουσουλμάνων αποικιστών, που θεωρούν τους αριστερούς αμφισβητίες των λόγων του Προφήτη σαν τους φανατικότερους εχθρούς των; Και που σε πρώτη ευκαιρία αδίστακτα τους θυσιάζουν στο όνομα του Ιερού Νόμου. Δεν θα ξεχάσω την περίπτωση ιρανού φίλου μου (οπαδού του κομμουνιστινού Τουντέκ) απο τα φοιτητικά χρόνια στο Καίμπριτζ, που πανηγύρισε τον θρίαμβο των μουλάδων και του Χομεινί στη χώρα του. Και που, παρά τις προειδοποιήσεις πολλών απο εμάς, γύρισε πίσω στη χώρα του για να συμμετάσχει στη τότε “νέα κοινωνική πραγματικότητα”. Εκτοτε αγνοείται η τύχη του…

Βλέποντας το βιβλίο του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου “Εμφύλιες Μάχες Ιδεών” (Επίκεντρο, 2018), με αναφορά βέβαια στον ρόλο των ιδεών του ΚΚΕ στην ελληνική εμφύλια διαμάχη, μπορεί κάποιος να διακρίνει ανάγλυφα τον παραπειστικό ρόλο ιδεων και διακηρύξεων σε σχέση με την τελική πραγματικότητα. Εκεί φαίνεται ολοκάθαρα ο ρόλος των αστών “χρήσιμων ηλιθίων”. Οι χρήσιμοι ομως ηλίθιοι με προέλευση την Αριστερά είναι πολύ περισσότεροι με αφορμή τους μουσουλμάνους εποικιστές. Ετσι υπεραμύνονται των δικαιωμάτων προσφύγων, που εχουν συλληφθεί σαν διακινητές, διότι …διέφυγαν άλλοι “πραγματικοί” διακινητές. Οπως στην περίπτωση του Χομαγιούν Σαμπετάρα, που συνελήφθη να οδηγεί φορτηγό με μετανάστες στην βορεια Ελλάδα ενώ ηταν απλά μετανάστης. Και άρα αθώος! Κι αυτό για κάποιους διαμορφωτές της κοινής γνώμης θεωρείται “ποινικοποίηση” προσφύγων. Μα η παραβίαση συνόρων δεν είναι αξιόποινη πράξη; Δεν τιμωρείται απο τον νόμο; Αν η πράξη αυτή διαπραχθεί στην οποιαδήποτε μουσουλμανική χώρα, δεν έχει νομικές συνέπειες;

Η απάθεια και η ηλίθια αθωότητα πολλών στη Δύση, δυστυχώς προδικάζει το τραγικό μέλλον που μας περιμένει.