Quo Vadis… Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη

200

Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη

●●● Ο νόμος πέρασε. Το πρόβλημα δεν λύθηκε. Ο ξ ύ ν θ η κ ε (!!!).

I. Βιώνουμε εποχή έντονα μεταβατική. Παραδοσιακές υπήρξαν οι αξίες: πατρίς, θρησκεία, οικογένεια. Έχουν αμφισβητηθεί. Ήδη -όμως- και το σημαντικότερο: δεν έχουν αντικατασταθεί (!!!).

ΙΙ. Κυριαρχεί η ακρισία. Δείγμα αφέλειας αποτελεί η αντίληψη πως ο νομοθέτης είναι πρωτοπόρος (!!!). Αληθινά, όμως, το αντίθετο συμβαίνει.

● Ο αρχέγονος άνθρωπος πρώτα έπιασε την πέτρα, για ν’ αμυνθεί ή να κτίσει. Έπειτα ο νομοθέτης καθόρισε τις έννοιες: ιδιοκτησία, κατοχή, νομή.

ΙΙΙ. Ο δεσμός του αίματος -φύσει- θεμελιώνει: συγγένεια – οικογένεια. Η μάνα -σ’ όλα τα θηλαστικά- προστατεύει τα νεογνά της (!!!).

IV. O νομοθέτης δ ε ν προηγείται. Αδυνατεί ν’ αναδείξει οικογένεια: Αυτό -βέβαια- εκεί που προηγουμένως η φύση δ ε ν έχει αναδείξει τον αντίστοιχο δεσμό (!!!).

●●●● Έτσι, για να συνεννοούμεθα.